Afgelopen zondag reden we mee in een Oldtimer rit. Voor diegene met babyniveau Engels, dat is een tochtje met oude auto’s en daarmee rijdt je een vastgestelde route die je op papier mee krijgt. Ik ben altijd de navigator, een chique woord voor de bijrijder die de kaart moet lezen. Niet omdat ik super intelligent ben en ook niet omdat ik alleen een fiets kan besturen maar simpelweg omdat het de auto van mijn vriend is en hij het geweldig vindt om er in te rijden. Mannen en hun speelgoed. De auto waar we zulke ritten mee rijden is een MG b (uit ‘64) en het is een cabrio. Nou moet je weten dat ik een verschrikkelijke koukleum ben en dat is nogal een understatement. Waarschijnlijk heeft een naaktkat het over het algemeen warmer dan ik. Dus ik had mijn halve kledingkast aangetrokken, ondergoed (echt? ja echt), een broek, een hemd, dikke sokken, een long sleeve, een trui en daarover een ski-jack met sjaal en half hoge laarsjes. Ik leek wel een Michelin mannetje en nog had ik een extra fleece-jack mee die als dekentje voor mijn benen fungeerde. Ow ja, en ik had een petje op zodat ik zonder Diana Ross kapsel aan de lunch kon verschijnen. Maar ik had het niet koud haha.
Het was een mooie rit over de Veluwe. Nou hoor ik weleens mensen zeggen dat de Veluwe ons “Nationaal Park voor Ouwe van Dagen” is maar ik vind het een prachtig gebied, heerlijk groen, mooie bossen, sprengen, heide en mooie landhuizen. Als dat alleen voor bejaarden is dan koop ik morgen een rollator. Zoals ik al zei, het was een prachtige rit, een klein minpuntje was echter het trage tempo van het eerste stuk van de rit, dit werd veroorzaakt door twee heren die rekening hielden met het bouwjaar van hun auto. Gevolg… een flinke colonne van auto’s. Wat was ik blij met de geleende sjaal van mijn schoonmoeder, die ik zeer trendy onder mijn neus had gedrapeerd omdat die oude roestbakken flink wat uitlaadgassen produceren. Tegen de tijd dat we bij het restaurant aankwamen voor de lunch was ik net een vette gerookte paling.
Volgens een botte brombeer was ik dat overigens letterlijk, althans zonder het gerookte deel dan. Zit je rustig een smoothie te drinken en 2 broodjes en een kroketje te eten (de standaard lunch) zegt een tafelgenoot “je houdt wel van lekker eten hè, dat is wel te zien, daar moet je wat aan doen”. Pardon??! Nu weet ik echt wel dat ik geen Doutzen Kroes of Twiggy ben en iemand noemde me jaren terug al eens Bessie Turf, maar mijn vetlaag zorgt niet voor een extra buffer rond mijn hart. Die vetlaag houdt de kou niet eens op afstand laat staan zulke opmerkingen.
Weet je, ik ben op zo’n moment altijd een beetje van mijn stuk gebracht en weet dan niet zo snel een assertieve opmerking terug te maken. Gelukkig lukt het me meestal wel om niet te laten merken dat het me raakt, want dat gun ik de persoon in kwestie niet. Nadien weet ik altijd precies wat ik had moeten zeggen maar ja, dan is het al te laat. Ik vraag me altijd af wat iemand met een dergelijke opmerking probeert te bereiken. Dat ik mijn lunch laat staan? Dat ik ineens het licht zie en me ter plekke opgeef voor het programma “Obese” of zoiets? Waarom denken mensen altijd dat ze alles maar kunnen zeggen? Waar zijn je waarden en normen? Ik leerde als kind al dat ik geen nare opmerkingen naar andere mensen mocht maken en zeker niet over hun uiterlijk. Wat schiet je er bovendien mee op, met zo’n opmerking?? Je zegt toch ook niet tegen iemand met van nature oranje haar “Goh, je haarkleur maakt je wel witjes in je gezicht, misschien moet je het eens verven” of tegen iemand met licht blauwe ogen “Jeetje door je lichte ogen ben je net een vampier, misschien moet je eens gekleurde lenzen proberen”. Nou zijn er ongetwijfeld van die health freaks die denken, “ja maar dat is niet slecht voor je gezondheid, overgewicht wel”. Newsflash, mensen met overgewicht kijken ook tv en lezen ook tijdschriften en kranten, dus dat weten ze net zo goed, of misschien wel beter, dan meneer brombeer of onze leuke health freaks. Toch wil deze Bessie Turf één doordenker aan iedereen voorleggen want hij is namelijk niet alleen goed voor dit ene voorval maar gemakkelijk om te buigen naar vele situaties.
Oké stel, je hebt al meer diëten gevolgd dan Gordon, Patty Brard en Viola Holt bij elkaar maar helaas zonder succes, dus ben je sinds een poosje meer aan het bewegen maar je vindt het nog steeds niet echt wauwie om te doen, welke opmerking denk je dat er dan meer motiveert:
a) “je houdt wel van lekker eten hè, dat is wel te zien, daar moet je wat aan doen”
of
b) “meid wat zie jij er goed uit de laatste tijd”
Do i need to say more?
talesby.wordpress.com 
Ik heb maar 1 woord voor die tafelgenoot. Of eerder 2 😉 > Botte zak! Bah. Houd dan je mond.
Ik vind je juist een prachtige vrouw! Zowel innerlijk als uiterlijk. En zolang jij lekker in je vel zit en dat uitstraalt en je kunt zijn zijn wie je bent, moet je die botterikken het ene oor in en andere uit laten gaan. Moeilijk misschien, maar laat je eigenwaarde daardoor niet onderdrukken meid!
Sprakeloos…! Gelukkig weet je zelf wel beter, toch?
Zoals ik al zei tegen je Esra, je zal maar een vrouw hebben die met de konijnen door de tralies kan. Ha Ha
Bedankt voor jullie lieve leuke reacties! Ik heb een grote glimlach op m’n gezicht!
ha ha, je kunt ’t echt leuk schrijven! Maar wat een botte Harry zeg!! Supergoed van je hoor dat je meer aan ’t bewegen bent. Hoop dat je kroketje nog wel een beetje gesmaakt heeft..! X