Duo Penotti, 2 smaken in een potti……

Het is alweer een hele poos geleden dat ik mijn laatste blog heb gepost. Mijn hoofd stond er simpelweg niet naar, mijn hersenen zijn namelijk op vakantie nu het nog kan. En met goede reden, althans dat vind ik. Mijn lief en ik verwachten namelijk ons eerste kindje in oktober!! We leven dus sinds een paar maanden met ons hoofd ergens tussen de wolken om er af en toe even af te komen om de was te doen en dozen uit te pakken. Want eindelijk wonen we namelijk in ons nieuwe stulpje, tussen de dozen, gereedschap, bouwvakkers en onze wit/grijs gespoten kale muren. Nou ben ik nooit een ideale “Stepford wife” geweest, ik val meer in de categorie “Desperate house wife”, dus die dozen en chaos trek ik wel. Maar een lichaam dat overgenomen wordt is toch wel heel andere koek. Moederkoek wel te verstaan.

Ik beloof, ik zal er niet elk blog over miepen, hooguit om de andere blog, tenslotte zijn miljoenen vrouwen me voorgegaan. Toch weet ik al dat ik het vast niet kan laten om er toch zo nu en dan over te schrijven. Dus heb je geen zin in de perikelen van een zwangere waggelende muts, let dan gewoon een beetje op de titel die ik gebruik, ik zal proberen daarin wat door te laten schemeren over het onderwerp. Wees gerust ik schrijf ook nog wel over andere dingen.

Het is cliché, dat weet ik, maar wat een respect heb ik nu voor alle moeders op de wereld en alle andere zwangere dames om me heen. Tjeetje wat een omschakeling. Nou horen kwaaltjes er natuurlijk wel een beetje bij en ik heb het er graag voor over hoor, maar dat zeg ik nu, rustig zittend achter mijn pc. Natuurlijk niet als ik drie kwartier op de wc zit om er 3 konijnen keutels uit te persen of jankend op de bank zit omdat Danny Lowinski net op tv haar nagel heeft gescheurd. Laat staan als ik bij de supermarkt die knappe vent moet vragen of hij mijn boodschappen even in de auto te tillen omdat ik dat als zwangere “moeke to be” niet meer mag van de fysio. Nee alle gekheid op een stokje, ik besef me heel erg goed dat het een wonder is en we zijn uiteraard enorm blij en dankbaar!

Wat ik ook heel apart vind is dat je lichaam niet meer helemaal alleen van jezelf is. Het is een beetje surrealistisch vind ik, twee in één, Duo Penotti 2 smaken in een potti. Bruin en wit gaat dan weer niet op, wie weet hooguit een beetje karamel. Mijn lief is namelijk oerhollands maar wordt weleens voor een Italiaan aangezien, donker haar en, vooral zomers, lekker bruin. Toen ik voor de eerste keer een foto aan een vriendin liet zien dacht ze dat hij Italiaans was en in Milaan werd hij meermaals in het Italiaans aangesproken door andere Italianen, erg grappig. Zolang hij maar geen “Godfather” aspiraties krijgt. Een “Desperate house wife” en een “Godfather” lijkt me geen goede combinatie namelijk.

Gelukkig ben ik goed in delen, en voor dit wondertje deel ik mijn lichaam graag en zonder er ook maar een seconde over na te hoeven denken. Toch kan ik haast niet wachten tot hij of zij er is en mijn lief  trouwens ook niet.

Laten we nou allebei gek zijn op karamel.

Tags: desperate house wife, karamel, nieuw stulpje, surrealistisch, the godfather, wonder, zwanger, zwangerschap, zwangerschapskwaaltjes